5 najważniejszych wskazówek dla początkujących rowerzystów

Nie każdy musi od razu zostać Tour de Francem swojej dzielnicy. Wystarczy, że nie będziesz tym, który jedzie pod prąd i krzyczy „mam pierwszeństwo!” z miną papieża w czasie błogosławieństwa. Rower to nie tylko dwa koła i trochę metalu. To styl życia, sposób na spóźnianie się z klasą i pretekst do zakupu trzeciej pary spodenek z wkładką.

Rower to nie telewizor – nie wybieraj oczami

Wchodzisz do sklepu rowerowego i widzisz to cudo: karbonowa rama, design godny Tesli, a cena jak za weekend na Bali. Zanim przepuścisz wypłatę i pół duszy na coś, co będzie stało na balkonie przez następne pół roku, zadaj sobie jedno pytanie – czy na pewno tego potrzebujesz?

Rower na początek powinien być wygodny, solidny i możliwie tani – nie tani jak barszcz, ale tani jak student po sesji. Nie musi mieć amortyzatorów od NASA ani siodełka z funkcją masażu. Za to dobrze, by miał:

• ramę dobraną do twojego wzrostu, a nie marzeń o podium,
• hamulce, które faktycznie hamują (nie tylko w teorii),
• przełożenia, które da się zmieniać bez konieczności studiowania inżynierii mechanicznej.

W skrócie – wybierz mądrze, nie „instagramowo”.

Twoje pośladki będą cię nienawidzić – przynajmniej przez chwilę

Nie ma co ściemniać – pierwszy tydzień jazdy to test dla twojej godności i mięśni, o których istnieniu nie miałeś pojęcia. Siodełko to nie fotel gamingowy. To kawałek plastiku, który sprawi, że zatęsknisz za szkolną ławką.

Zanim zaczniesz kląć pod nosem i podejrzewać spisek producentów rowerów, zainwestuj w podstawowe wygody:

• spodenki z wkładką – wyglądają dziwnie, ale działają cuda,
• dobre siodełko – niekoniecznie z gąbką wielkości poduszki, ale ergonomiczne,
• odpowiednia wysokość siodełka – kolano nie powinno przypominać harmonii w dolnym położeniu.

Po kilku przejażdżkach ból minie, a ty zyskasz nową tolerancję na niewygody – w sam raz na PKP.

Rower to nie czołg – planuj trasę z głową

Wjeżdżanie pierwszy raz na stromy podjazd, bo „google mówiło, że to tylko 3 km” to rowerowy odpowiednik wejścia do lasu bez latarki. Mapa może kłamać, pogoda może się mścić, a twój zapał? Może się ulotnić szybciej niż akumulator w e-rowerze zimą.

Aby nie zniechęcić się na wstępie:

• wybierz krótką i płaską trasę – nie testujesz kondycji, tylko relacji z rowerem,
• unikaj głównych ulic – spaliny, klaksony i niecierpliwi kierowcy nie dodają uroku,
• miej plan B – czyli jak wrócić do domu, gdy jednak nogi powiedzą „dość”.

Rower to frajda, nie survival.

Kask to nie kapelusz – zakładaj, nie dyskutuj

Jeśli jesteś zdania, że „kask jest dla dzieci i emerytów”, to pogratulować – właśnie opisałeś swoją przyszłość bez niego. Kask to nie wybór estetyczny, tylko podstawowe wyposażenie szanującego się rowerzysty. Serio.

Nie musi wyglądać jak pół szafy z Decathlonu. Są kaski eleganckie, miejskie, sportowe, kolorowe, czarne jak twoje poczucie humoru po 10 km w deszczu. Ale są. I są potrzebne.

Zadbaj też o widoczność:

• odblaski – nie te z PRL-u, tylko nowoczesne, stylowe, widoczne,
• lampki – przednia i tylna, najlepiej ładowane przez USB,
• kamizelka – tak, możesz wyglądać jak pracownik budowy, ale przynajmniej żywy.

Nie bądź „tym typem” – znaj zasady

Rowerzyści mają opinię nieco… anarchistycznych uczestników ruchu. Czy zasłużenie? Cóż, bywa. Jeśli chcesz się wyróżniać, bądź tym, który zna i stosuje przepisy, zamiast jechać chodnikiem na dzwonek i modlitwę.

Najważniejsze zasady miejskie:

• nie jedź po chodniku – to nie deptak z filmów Bollywood,
• nie przejeżdżaj przez przejście dla pieszych – zsiądź z roweru, choćby ci się śpieszyło na finał Euro,
• sygnalizuj manewry – ręką, nie telepatią,
• nie słuchaj muzyki na słuchawkach – uszy to twoje lusterka.

Zasady nie są po to, by je łamać. Są po to, by nie kończyć dnia na ortopedii.

A jeśli ci się spodoba…

• zapisz się do lokalnej grupy rowerowej – motywacja działa lepiej niż kofeina,
• zacznij śledzić aplikacje treningowe – nie musisz być Strava-psycholem, ale kilka statystyk nie zaszkodzi,
• zacznij planować dłuższe wypady – Mazury, wybrzeże, a może Bieszczady? Tylko nie od razu.

A jeśli nadal nie wiesz, czy to dla ciebie…

• wypożycz rower na dzień lub dwa – zanim kupisz, przetestuj,
• porozmawiaj z doświadczonymi rowerzystami – większość uwielbia gadać o rowerach bardziej niż o polityce,
• daj sobie czas – jak z każdą nową pasją, początki bywają mylące.

Gdy asfalt pod kołami zaczyna brzmieć jak ulubiony utwór, a zakwasy stają się znakiem postępu, wiesz, że coś się zmieniło. Rower nie potrzebuje paliwa, ale za to daje coś bezcennego – chwilę dla siebie, kawałek drogi tylko dla ciebie i uczucie, że choćby przez moment wszystko gra. Jeśli masz dwa koła i trochę zapału – jesteś gotów. Reszta to już tylko jazda.